Mohsen Jalilian, Firoozeh Mostafavi, Gholamreza Sharifirad. Association between Self-Efficacy, Perceived Social Support and Quality of Life in Patients with Cardiovascular Diseases: A Cross-Sectional Study. J Health Syst Res 2013; 9 (5) :531-539
URL:
http://hsr.mui.ac.ir/article-1-632-fa.html
محسن جلیلیان ، فیروزه مصطفوی ، غلامرضا شریفی راد . ارتباط خودکارامدی عمومی و حمایت اجتماعی درکشده با کیفیت زندگی بیماران قلبی- عروقی: یک مطالعه مقطعی. مجله تحقیقات نظام سلامت. 1392; 9 (5) :531-539
URL: http://hsr.mui.ac.ir/article-1-632-fa.html
1- مرکز تحقیقات پیشگیری از آسیبهای روانی و اجتماعی، گروه بهداشت عمومی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ایلام، ایلام، ایران
2- استادیار، گروه آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
3- استاد، آموزش بهداشت، گروه آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده: (1275 مشاهده)
مقدمه: بیماریهای قلبی- عروقی به صورت یک فاکتور مستقل روی کیفیت زندگی بیماران تأثیر منفی بسزایی بر جای میگذارد. با این وجود افزایش خودکارامدی عمومی و حمایت اجتماعی درکشده میتواند در سازگاری بهتر بیماران با عوارض ناشی از بیماری و بهبود کیفیت زندگی آنان مؤثر باشد. از این رو این مطالعه با هدف بررسی تأثیر خودکارامدی عمومی و حمایت اجتماعی درکشده بر کیفیت زندگی بیماران قلبی- عروقی انجام شد. روشها: در یک مطالعه مقطعی 116 بیمار قلبی- عروقی بستری شده در مراکز بیمارستانی شهر ایلام با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. در این مطالعه پرسشنامههای کیفیت زندگی ( World Health Organization Quality of Lifeیا (WHOQOL-BREF، خودکارامدی عمومی و حمایت اجتماعی درکشده مورد استفاده قرار گرفت. اطلاعات مطالعه پس از جمعآوری و ورود به نرمافزار SPSS نسخه 21 و در سطح معنیداری 05/0 = α مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتهها: 3/35 درصد شرکتکنندگان در مطالعه مرد و 7/64 درصد زن بودند که 8/82 درصد آنان متأهل و 2/17 درصد مجرد بودند. 6/2 درصد از بیماران کیفیت زندگی کنونی خود را بسیار بد، 4/3 درصد بد، 3/29 درصد متوسط، 9/50 درصد خوب و 8/13 درصد کیفیت زندگی خود را بسیار خوب ارزیابی نمودند. همچنین 3/4 درصد افراد از سلامت کنونی خود خیلی ناراضی، 2/11 درصد ناراضی، 2/32 درصد نه راضی و نه ناراضی، 8/44 درصد راضی و 5/9 درصد خیلی راضی بودند. میانگین نمره کیفیت زندگی بیماران در ابعاد سلامت جسمانی 32/3 ± 18/22، سلامت محیطی 08/5 ± 76/25، سلامت روانی 79/4 ± 94/19 و روابط اجتماعی 26/3 ± 79/10 به دست آمد. همچنین میانگین نمره خودکارامدی عمومی 97/26 و حمایت اجتماعی 02/25 بود. همبستگی معنیداری بین خودکارامدی عمومی و حمایت اجتماعی درکشده با ابعاد کیفیت زندگی وجود داشت، به طوری که با افزایش میزان خودکارامدی عمومی و حمایت اجتماعی درکشده، میانگین نمره سلامت جسمانی، سلامت محیطی، سلامت روانی و روابط اجتماعی افزایش مییافت (05/0 < P). نتیجهگیری: خودکارامدی عمومی و حمایت اجتماعی درکشده تأثیر بسزایی در افزایش کیفیت زندگی داشت. از این رو طراحی و اجرای مداخلات آموزشی برای افزایش حمایت اجتماعی و خودکارامدی عمومی و همچنین کیفیت زندگی در بیماران قلبی- عروقی توصیه میگردد. واژههای کلیدی: بیماریهای قلبی- عروقی، کیفیت زندگی، حمایت اجتماعی، خودکارامدی عمومی
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت دریافت: 1399/4/26 | پذیرش: 1392/5/24 | انتشار: 1392/5/24