Mansooreh Dehghani, Rezvan Omrani, Hassan Hashemi. Determining the Rate of Decay, Missing or Filled Teeth in Students Aged 7 to 11 Years in Shiraz, Iran, and its Association with Amount of Fluoride in Drinking Water. J Health Syst Res 2013; 9 (5) :495-504
URL:
http://hsr.mui.ac.ir/article-1-636-fa.html
منصوره دهقانی ، رضوان عمرانی ، حسن هاشمی . تعیین میزان DMFT در دانشآموزان 11-7 ساله شیراز و ارتباط آن با میزان فلوراید در آب آشامیدنی. مجله تحقیقات نظام سلامت. 1392; 9 (5) :495-504
URL: http://hsr.mui.ac.ir/article-1-636-fa.html
1- استادیار، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت و تغذیه، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران
2- کارشناس، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت و تغذیه، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران
3- مربی، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران
چکیده: (1549 مشاهده)
مقدمه: یکی از اهداف سازمان بهداشت جهانی (WHO یا World health organization) و فدراسیون بینالمللی دندانپزشکی (FDI یا Federation dentaire internationale) کاهش شاخص DMFT (Decayed- missing- filled- teeth) کمتر از 1 است. توصیه این مراجع بر آن است که شاخص DMFT به طور دورهای مورد بررسی قرار گیرد. هدف از انجام این طرح، تعیین شاخص DMFT در دانشآموزان 11-7 ساله و ارتباط آن با میزان فلوراید در آب آشامیدنی شهر شیراز بود. روشها: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی از نوع مقطعی- تحلیلی بود. تعداد 760 دانشآموز برای محاسبه شاخص DMFT در چهار ناحیه آموزش و پرورش شیراز و تعداد 75 نمونه آب جهت تعیین میزان فلوراید آن مورد بررسی قرار گرفت. نمونهبرداری از ایستگاههای تأمین کننده آب شرب شیراز و آب شرب مدارس انجام گردید. فلوئور آب با روش اسپادنز و توسط دستگاه اسپکتروفتومتر مدل U2000-DR تعیین گردید. جهت تعیین DMFT ابتدا مدارس به روش خوشهای و دانشآموزان به روش تصادفی انتخاب گردید و سپس معاینه افراد مورد مطالعه و تکمیل فرم مخصوص، توسط بهداشتکار دهان و دندان انجام گرفت. یافتهها: میانگین غلظت فلوراید آب شرب شیراز 69/0 l/mg و شاخص DMFT 935/0 بود. بیشترین و کمترین مقدار میانگین DMFT در ناحیه 4 و 1 به ترتیب برابر 35/1 و 47/0 بود. مقدار میانگین DMFT در دختران و پسران مساوی و برابر 93/0 به دست آمد. ارتباط معنیداری بین مقدار DMFT و گروههای مختلف سنی دیده نشد (05/0 < P). بیشترین مقدار M (دندان کشیده شده) مربوط به گروه سنی 8 سال با میانگین 42/2 بود. میانگین DMFT در نواحی 3 (26/1) و 4 (35/1) تفاوت معنیداری با میزان میانگین این شاخص در نواحی 2 (47/0) و 1 (65/0) داشت (001/0 > P). نتیجهگیری: مقدار شاخص DMFT در دختران و پسران در این مطالعه یکسان به دست آمد که این شاخص برابر 935/0 بود و از میانگین قبلی به دست آمده در شیراز در سال 1375 (9/2 = DMFT) بسیار کمتر شده بود. هر چند که میانگین میزان فلوئور آب شرب شیراز کمتر از حد استاندارد بود، اما با توجه به بهبود رعایت بهداشت دهان و دندان در خانوادهها، میانگین این شاخص در دانشآموزان مورد مطالعه در شیراز از 1 کمتر بود. واژههای کلیدی: فلوئور، DMFT، آب شرب، دندان، ایران
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت دریافت: 1399/4/26 | پذیرش: 1392/5/24 | انتشار: 1392/5/24