دوره 12، شماره 2 - ( 4-1395 )
جلد 12 شماره 2 صفحات 151-146 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mohammad Reza Zare, Ali Fatehizadeh, Mohammad Mehdi Amin, Ensieh Taheri, Bijan Bina, Mohammad Reza Erfani, et al . Assessment of Probable Toxicity of 3 Kinds of Metal Plating Industry Wastewater on Bacteria of Sequencing Batch Reactor Units of Industrial Wastewater Treatment Plants. HSR 2016; 12 (2) :146-151
URL: http://hsr.mui.ac.ir/article-1-862-fa.html
URL: http://hsr.mui.ac.ir/article-1-862-fa.html
محمدرضا زارع ، علی فاتحی زاده ، محمدمهدی امین ، انسیه طاهری ، بیژن بینا ، محمدرضا عرفانی ، و همکاران.. بررسی سمیت احتمالی فاضلاب سه نوع از صنایع آبکاری فلزات بر باکتری‌های رایج در واحد رآکتور منقطع متوالی (SBR) تصفیه‌خانه فاضلاب های صنعتی. تحقیقات نظام سلامت. 1395; 12 (2) :146-151
محمدرضا زارع 
1، علی فاتحی زاده2 ، محمدمهدی امین3 ، انسیه طاهری2 ، بیژن بینا3 ، محمدرضا عرفانی4 ، آیت رحمانی5 ، حسن رحمانی6
1، علی فاتحی زاده2 ، محمدمهدی امین3 ، انسیه طاهری2 ، بیژن بینا3 ، محمدرضا عرفانی4 ، آیت رحمانی5 ، حسن رحمانی6
1- استادیار، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت اوز، دانشکده علوم پزشکی لارستان، لارستان و دانشکده بهداشت، مرکز تحقیقات محیط زیست، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
2- استادیار، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت و مرکز تحقیقات محیط زیست، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
3- استاد، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، مرکز تحقیقات محیط زیست، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
4- دانشجوی دکتری، گروه بهداشت عمومی، دانشکده بهداشت اوز، دانشکده علوم پزشکی لارستان، لارستان، ایران
5- استادیار، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
6- دانشجوی دکتری، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور، اهواز، ایران
2- استادیار، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت و مرکز تحقیقات محیط زیست، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
3- استاد، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، مرکز تحقیقات محیط زیست، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
4- دانشجوی دکتری، گروه بهداشت عمومی، دانشکده بهداشت اوز، دانشکده علوم پزشکی لارستان، لارستان، ایران
5- استادیار، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
6- دانشجوی دکتری، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور، اهواز، ایران
چکیده: (869 مشاهده)
مقدمه: مواد سمی ورودی به تصفیه‌خانه‌های فاضلاب، باعث اختلال در واحدهای بیولوژیکی می‌گردند. بنابراین، شناخت منابع تولید کننده فاضلاب‌های سمی ضروری است. در این مطالعه، سمیت پساب سه نوع از صنایع آبکاری با استفاده از باکتری‌های واحد رآکتور منقطع متوالی (Sequencing Batch Reactor یا SBR) مورد بررسی قرار گرفت.روش‌ها: جهت تعیین میزان بازدارندگی رشد در هر غلظت، از 5/0 سی‌سی باکتری‌های واحد SBR کشت داده شده در محیط نوترینت براث (Nutrient broth) بر روی محیط کشت نوترینت آگار استفاده شد. داده‌ها توسط آنالیز Probit در نرم‌افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و توسط آن، EC50 (50% Effective concentration) محاسبه گردید.یافته‌ها: بر اساس یافته‌های حاصل شده از پساب‌های نوع اول، دوم و سوم، به ترتیب غلظت‌های 1، کمتر از 50 و کمتر از 100 میلی‌لیتر بر لیتر تأثیری در رشد باکتری‌های مورد آزمایش نداشت؛ در حالی که غلظت 1000 میلی‌لیتر بر لیتر از هر نوع پساب، باعث مرگ تمام گونه‌های باکتریایی مورد آزمایش گردید. بیشترین و کمترین مقادیر EC50 در سه نوع پساب به ترتیب در نمونه‌های 3 (960 میلی‌لیتر بر لیتر) و 1 (5/6 میلی‌لیتر بر لیتر) مشاهده شد.نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که پساب بعضی از صنایع آبکاری حتی در کمترین غلظت‌ها نیز می‌تواند اثرات مضری بر جمعیت باکتریایی واحدهای بیولوژیکی تصفیه‌خانه‌ها داشته باشد. بنابراین، توصیه می‌شود تا با توجه به نوع فرایند این صنایع، استانداردهای تخلیه‌ای و قوانین تصفیه در محل برای آن‌ها وضع گردد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت
دریافت: 1399/4/26 | پذیرش: 1395/4/25 | انتشار: 1395/4/25
دریافت: 1399/4/26 | پذیرش: 1395/4/25 | انتشار: 1395/4/25
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
