1- استادیار، مؤسسه مطالعات و مدیریت جامع و تخصصی جمعیت کشور، تهران، ایران
چکیده: (1161 مشاهده)
مقدمه: ازآنجا که سلامت جامعه در اثر بروز بیماریهای پرخطر با مخاطره همراه میباشد، همواره جمعیتهای در معرض این بیماریها به خصوص جمعیتهای پنهان، مورد توجه پژوهشگران و سیاستگذاران بهداشت عمومی قرار دارند. روشهای متداولی که برای نمونهگیری و محاسبه برآورد نسبت این جمعیتها مورد استفاده محققان قرار میگیرد، اغلب منجر به کم یا بیشبرآوردی این نسبتها در جمعیتهای مورد مطالعه میگردد. با وجود معرفی روشهای نمونهگیری کارایی همچون روش نمونهگیری پاسخگو محور از بیش از دو دهه پیش تاکنون، اما به دلیل عدم آشنایی پژوهشگران این حوزه با نحوه محاسبه برآوردها در نمونههای به دست آمده از این روش، کمتر از آن در برآورد نسبت جمعیتهای پنهان استفاده میگردد. هدف از انجام مطالعه حاضر، معرفی برآوردهای نسبتهای جمعیتی برای متغیرهای کیفی مانند ابتلا به بیماری، با استفاده از برآوردهای احتمال روابط درون و برونگروهی و اندازه شبکه اجتماعی پاسخگویان بود. روشها: با فرض وجود روابط دوطرفه در جمعیت هدف و انجام نمونهگیری با جایگذاری، در این مطالعه برآورد نسبتهای جمعیتی با استفاده از برآوردهای احتمال روابط درون و برون گروهی و اندازه شبکه اجتماعی پاسخگویان محاسبه گردید. یافتهها: تئوریهای موجود و شبیهسازیهای رایانهای نشان داد که برآوردهای معرفی شده برای نسبت جمعیتهای پنهان، به طور مجانبی نااریب بودند و نرخ همگرایی بالایی داشتند. نتیجهگیری: عدم انتخاب صحیح روش نمونهگیری و همچنین، محاسبه برآورد نسبت جمعیتهای پنهان که در معرض بیماریهای پرخطر هستند و در سیاستگذاریهای بهداشتی تأثیرگذار میباشند، نتایج قابل قبولی در رسیدن به اهداف این سیاستگذاریها ارایه نخواهد داد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت دریافت: 1399/4/26 | پذیرش: 1395/10/26 | انتشار: 1395/10/26