روش‌‌ها: مطالعه توصیفی- تحلیلی حاضر در سال ۱۳۹۶ در ارتباط با ۳۹۰ بیمار مبتلا به دیابت نوع دو در مراکز روستایی شهر بابل انجام شد. به‌ منظور جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه خلاصه فعالیت‌های خودمراقبتی (SDSCA: The Summary of Diabetes Self-Care Activities) و پرسشنامه سواد سلامت بزرگسالان ایرانی (HELIA: Health Literacy for Iranian Adults) استفاده گردید. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری آنالیز واریانس یک‌طرفه، T و همبستگی Pearson در نرم‌افزار SPSS ۲۰ تجزیه و تحلیل گردیدند. نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه بیش از نیمی از بیماران دارای سواد سلامت ناکافی می‌باشند و نیز ازآنجایی که عوامل دموگرافیک نقش مهمی در سواد سلامت و انجام رفتارهای خودمراقبتی دارند، پیشنهاد می‌شود کارکنان و عوامل بخش بهداشتی- درمانی هنگام طراحی برنامه بهداشتی برای هر بیمار به این عوامل توجه نمایند.