دوره 10، شماره 3 - ( 7-1393 )                   جلد 10 شماره 3 صفحات 524-509 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- استاد، مدیریت صنعتی، دانشگاه تربیت‌مدرس، تهران، ایران
2- دانشجوی دوره دکتری، مدیریت سیستم، دانشگاه تربیت‌ مدرس، تهران، ایران
چکیده:   (955 مشاهده)
 مقدمه: نظر به اهمیت استقرار یک نظام ارزیابی عملکرد مناسب و راهبردی در جهت دستیابی به راهبردهای ‌سازمان‌ها، ‌‌کارت امتیازی متوازن نوعی مدل ارزیابی و سنجش یکپارچه عملکرد می‌باشد که چارچوبی برای تبدیل رسالت، ‌چشم‌انداز و راهبرد به مجموعه‌ای از اهداف و سنجه‌های عملکرد در زیرمجموعه مناظر مشتری، ‌فرایند‌های داخلی، یادگیری– رشد و مالی را فراهم می‌آورد.روش‌ها: در این پژوهش برای برطرف نمودن نقایص این مدل در ارزیابی عملکرد بیمارستان‌ها، از تلفیق تکنیک‌های ‌تحلیل‎ ‎شبکه‌ای فازی، مجموع وزین ساده و لینمپ بهره گرفته شده است.یافته‌ها: در این پژوهش براساس برنامه‌ی راهبردی بیمارستان‌های دولتی و کارت سلسله مراتبی امتیازی متوازن، ‌مهم‌ترین معیارها در قالب چهار‌گانه کارت امتیازی متوازن استخراج گردیدند. بعد از شناسایی معیارها و تشکیل ‌درخت سلسله مراتبی نقشه راهبردی، با استفاده از نظرات خبرگان وابستگی بین قسمت‌های مختلف این درخت ‌سلسله مراتبی معین و همراه با ماتریس مقایسات زوجی، ‌FANP‌ تشکیل و وزن هرکدام از معیارها مشخص ‌گردید.نتیجه‌گیری: پنج بیمارستان دولتی یزد به عنوان نمونه تجربی انتخاب گردیدند. ابتدا با استفاده از برنامه راهبردی و ‌HBSC‌ ‌مهم‌ترین معیارها استخراج گردیدند و بر اساس درخت سلسله مراتبی نقشه راهبردی وزن نهایی شاخص‌ها با ‌استفاده از تحلیل شبکه‌ای فازی صورت پذیرفت (‌FNHBSC‌). در این مرحله با استفاده از تکنیک ‌SAW، رتبه‌‌بندی اولیه و در نهایت با استفاده از تکنیک ‌LINMAP‌ رتبه‌بندی نهایی بیمارستان‌ها صورت پذیرفت. در نهایت بر ‌اساس یافته‌های پژوهش و مبتنی بر ‌نظرات خبرگان، مدل پیشنهادی قابلیت و کارایی لازم جهت ‌ارزیابی عملکرد ‌و رتبه‌بندی بیمارستان های ‌دولتی را دارا می‌باشد.‌واژه‌های کلیدی: سلسله مراتبی امتیازی متوازن، فرایند تحلیل شبکه‌ای فازی، ‌Saw، ‌Linmap، ایران
متن کامل [PDF 669 kb]   (1080 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت
دریافت: 1399/4/26 | پذیرش: 1393/7/23 | انتشار: 1393/7/23

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.