Research code: IR.GUILAN.REC.1400.043
Ethics code: IR.GUILAN.REC.1400.043
Nematdoust-Haghi A, Mohebbi H, Fadaei-Chafy M R, Jorbonian A. Investigating the Relationship between the Level of Physical Activity, Dietary Intake, and Body Mass Index with the Quality of Life of People with Down Syndrome during the Epidemic of COVID-19. J Health Syst Res 2023; 19 (2) :141-151
URL:
http://hsr.mui.ac.ir/article-1-1476-fa.html
نعمتدوست حقی علی، محبی حمید، فدائی چافی محمدرضا، جوربنیان ابوذر. بررسی ارتباط سطح فعالیت بدنی، رژیم غذایی دریافتی و شاخص توده بدنی با کیفیت زندگی افراد مبتلا به نشانگان داون در دوره همهگیری بیماری کووید 19. مجله تحقیقات نظام سلامت. 1402; 19 (2) :141-151
URL: http://hsr.mui.ac.ir/article-1-1476-fa.html
1- دانشجوی دکتری تخصصی، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
2- استاد، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
3- استادیار، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران
4- استادیار، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
چکیده: (1101 مشاهده)
مقدمه: با توجه به اثرات ناشی از همهگیری بیماری کووید 19 بر سطح فعالیت بدنی، الگوهای غذایی و کیفیت زندگی (Quality of life یا QoL) افراد جامعه، پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط سطح فعالیت بدنی، رژیم غذایی دریافتی و شاخص توده بدنی (Body mass index یا BMI) با QoL افراد مبتلا به نشانگان داون در دوره همهگیری کووید 19 صورت گرفت.
روشها: در این مطالعه توصیفی- همبستگی که در سال 1400 انجام شد، 384 دختر و پسر مبتلا به نشانگان داون (به ترتیب با میانگین سنی 48/3 ± 07/12 و 03/3 ± 28/12 سال) با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس و هدفمند انتخاب شدند. ابزارهای تحقیق شامل پرسشنامههای فعالیت بدنی برای کودکان (Physical activity questionnaire for older children یا PAQ-C) و بزرگسالان (PAQ for Adolescents یا PAQ-A)، بسامد خوراک (Food frequency questionnaire یا FFQ) و کیفیت زندگی (36-Item Short Form Survey یا SF-36) بود که توسط والدین تکمیل گردید. دادهها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی (ضریب همبستگی Spearman و آزمون Mann-Whitney U) در نرمافزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: میانگین نمره سطح فعالیت بدنی پسران و دختران به ترتیب 93/0 ± 62/2 و 95/0 ± 53/2 بود که نشان دهنده نامطلوب بودن سطح فعالیت بدنی آنها میباشد. در بعد QoL و بر اساس خردهمقیاس هشتگانه، مشخص شد که تفاوتی بین ابعاد QoL در دختران و پسران وجود نداشت. همچنین، رابطه معنیداری بین میزان فعالیت بدنی دختران و پسران با ابعاد QoL مشاهده نشد. یافتههای مربوط به مصرف درشت مغذیها و ابعاد QoL حاکی از آن بود که در دختران و پسران، بین مصرف پروتئین و چربی با درد بدنی ارتباط ضعیفی وجود داشت (05/0 > P). همچنین، در دختران و پسران، بین مصرف کربوهیدرات و چربی با سرزندگی، عملکرد جسمانی و محدودیت جسمانی ارتباط منفی مشاهده شد (05/0 > P). بر اساس نتایج مشخص گردید که در دختران و پسران، رابطه منفی و معنیداری بین BMI با سرزندگی، عملکرد جسمانی و محدودیت جسمانی وجود داشت (05/0 > P). در پسران، رابطه منفی و معنیداری نیز بین BMI و مشکلات روحی مشاهده شد؛ بدین معنی که با کاهش BMI دختران و پسران، ابعاد QoL در آنان بهبود یافت (05/0 > P).
نتیجهگیری: کاهش مصرف کربوهیدرات و چربی در دختران و پسران، منجر به تغییرات در برخی از ابعاد QoL (افزایش سرزندگی، بهبود عملکرد جسمانی و کاهش محدودیت جسمانی) ناشی از همهگیری بیماری کووید 19 میشود. همچنین، میتوان انتظار داشت که با کاهش BMI، بهبود در شاخصهای سرزندگی، عملکرد جسمانی و کاهش محدودیت جسمانی حاصل گردد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
علوم تغذیه و صنایع غذایی دریافت: 1401/8/7 | پذیرش: 1401/9/26 | انتشار: 1402/4/15