Research code: 3401528
Ethics code: IR.MUI.RESEARCH.REC.1401.281
Rahimi-Eskandari M, Amidi-Mazaheri M, Tarrahi M J. The Prevalence of Health-Promoting Behaviors among Sixth-Grade Elementary Students in Isfahan City, Iran. J Health Syst Res 2025; 20 (4) :357-362
URL:
http://hsr.mui.ac.ir/article-1-1635-fa.html
رحیمی اسکندری مائده، عمیدی مظاهری مریم، طراحی محمد جواد. بررسی رفتارهای ارتقا دهنده سلامت در بین دانشآموزان پایه ششم ابتدایی شهر اصفهان در سال 1402. مجله تحقیقات نظام سلامت. 1403; 20 (4) :357-362
URL: http://hsr.mui.ac.ir/article-1-1635-fa.html
1- دانشجوی کارشناسی ارشد، کمیته تحقیقات دانشجویی و گروه آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
2- استاد، گروه آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
3- دانشیار، گروه اپیدمیولوژی و آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده: (149 مشاهده)
مقدمه: رفتارهای ارتقا دهنده سلامت به مجموعهای از رفتارهایی گفته میشود که افراد را توانمند میکند تا از سلامت خود و دیگر افراد جامعه مراقبت نمایند. با توجه به این که بسیاری از رفتارهای پرخطر در اوایل زندگی شکل میگیرد، پژوهش حاضر با هدف بررسی رفتارهای ارتقا دهنده سلامت در بین دانشآموزان پایه ششم ابتدایی شهر اصفهان در سال 1402 انجام گردید.
روشها: این مطالعه مقطعی با مشارکت 201 دانشآموز دختر و پسر پایه ششم ابتدایی که به صورت تصادفی خوشهای دو مرحلهای انتخاب شدند، انجام گرفت. اطلاعات به وسیله پرسشنامه استاندارد رفتارهای ارتقا دهنده سلامت Walker (Health-Promoting Lifestyle Profile یا HPLP) و پرسشنامه ویژگیهای دموگرافیک جمعآوری شد. دادهها با استفاده از آزمونهای آماری توصیفی و استنباطی در نرمافزار SPSS موردتجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: میانگین نمره رفتارهای ارتقا دهنده سلامت، 97/18 ± 33/137 به دست آمد. بیشترین و کمترین میانگین کسب شده به ترتیب مربوط به ابعاد خودشکوفایی و مدیریت استرس با 35/4 ± 89/31 و 12/3 ± 98/12 بود. به طور کلی، 5/5 درصد از دانشآموزان در سطح خوب سلامتی، 5/73 درصد در سطح متوسط و 7/22 درصد از آنها در سطح نامطلوب سلامتی قرار داشتند. فقط در بعد خودشکوفایی بین دختران و پسران اختلاف معنیداری وجود داشت و در سایر ابعاد اختلاف معنیدار مشاهده نشد.
نتیجهگیری: تدوین برنامه آموزش رفتارهای ارتقای سلامت در این گروه سنی مورد نیاز است تا موجب ارتقای سلامت جسمی و روانی آنها گردد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت دریافت: 1402/6/1 | پذیرش: 1402/12/5 | انتشار: 1403/10/15