Sadeghi M, Omrani G A, Javid A H, Rahmani B, Hashemi H, Mahmoudi Nejad V. Investigating the Quality and Quantity of the Industrial Solid Waste (Case Study: Chahar Mahal and Bakhtiari Province in 1388). J Health Syst Res 2011; 6 (5)
URL:
http://hsr.mui.ac.ir/article-1-196-fa.html
مهربان صادقی ، قاسمعلی عمرانی ، امیر حسین جاوید ، بهاره رحمانی سامانی ، حسن هاشمی ، وفا محمودی نژاد . بررسی کمیت و کیفیت مواد زائد جامد صنعتی (مطالعه موردی: استان چهارمحال و بختیاری در سال 1388). مجله تحقیقات نظام سلامت. 1389; 6 (5)
URL: http://hsr.mui.ac.ir/article-1-196-fa.html
1- دانشیار، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران.
2- استاد، گروه بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، واحدعلوم وتحقیقات تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
3- استادیار، گروه مهندسی محیط زیست، دانشکده محیط زیست وانرژی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران، تهران، ایران.
4- کارشناس ارشد مهندسی محیط زیست، واحد علوم و تحقیقات اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران.
5- دانشجوی دکتری، مهندسی بهداشت محیط، مرکز تحقیقات محیط زیست، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.
6- کارشناس زمین شناسی، اداره استانداری، شهرکرد، ایران.
چکیده: (1088 مشاهده)
مقدمه: از نظر اقتصادی و زیستمحیطی، هدف اصلی در مدیریت زائدات صنعتی کاهش تولید این دسته از مواد است که با توسعه استراتژیهای استفاده مجدد، بازیافت ضایعات و همچنین ارتقای توان بهرهگیری از قوانین و تکنولوژیها در جهت عدم تولید زائدات میتوان به این هدف دست یافت. بررسی دقیق کمی و کیفی زائدات که در بخشی از صنعت تولید میشود، مبنای مدیریت صحیح مواد زائد صنعتی است. بنابراین با توجه به گسترش رو به رشد صنعت، نیاز به تدوین روشهای کارآمد و متناسب با شرایط منطقه تصمیم گرفته شد که اطلاعات پایه و فنی مورد نیاز جمعآوری، اندازهگیری و مورد تحلیل قرار گیرد. روشها: در این مطالعه، با توجه به پراکندگی، نوع و اندازه واحدهای صنعتی موجود در استان چهارمحال و بختیاری، پسماندهای تولید شده به وسیله تعداد 309 واحد صنعتی طی مدت 8 ماه از نظر کمی و کیفی مورد بررسی و اندازهگیری قرار گرفت. جمعآوری اطلاعات از طریق بررسیهای میدانی و استفاده از روشهای اندازهگیری صورت گرفت. یافتهها: بررسیهای این مطالعه نشان میدهند که میزان کل زائدات تولید شده در شهرکهای صنعتی مورد مطالعه، 1246 تن در ماه بود که 2/48 درصد در صنایع غذایی، 9/14 درصد در صنایع فلزی، 7/6 درصد در صنایع شیمیایی، 22 درصد در صنایع کانی غیر فلزی، 9/0 درصد آن در صنایع نساجی، 6/0 درصد در صنایع برق و الکترونیک و 5/6 درصد آن در صنایع سلولزی تولید میشوند. نتایج نشان میدهند که نزدیک به نیمی از کل پسماندهای صنعتی تولیدی از محدوده مطالعه، موادی هستند که قابل تجزیه بیولوژیکی میباشند و تخلیه آنها بدون رعایت ضوابط زیستمحیطی منجر به آلودگی کوتاه مدت و ایجاد شرایط مزاحمتزا در محیط پذیرنده میشوند. همچنین قسمتهای دیگر پسماندهای بررسی شده دارای کیفیتی است که بازیافت آنها به چرخه مصرف از ارزش اقتصادی قابل توجهی برخوردار است و در صورت انتقال به محیط زیست منجر به آلودگیهای بلند مدت و خطرناک خواهند شد. نتیجهگیری: با توجه به استقرار نامناسب بسیاری از صنایع از نقطهنظر جغرافیایی، خطرات بهداشتی و زیستمحیطی آن متوجه جوامع و آبهای سطحی میشود. بنابراین ضروری است که در مکانیابی صنایع به ویژه آن دسته از واحدهای صنعتی که دارای پسماندهای ویژه میباشند، دقت بیشتری صورت گیرد و با اعمال و اجرای مقررات سختگیرانه در برابر صنایع موجود، گامی مؤثر در کاهش اثرات تخریبی آنها برداشته شود. واژههای کلیدی: کمیت و کیفیت مواد زائد جامد، چهارمحال و بختیاری، مدیریت زائدات صنعتی
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت دریافت: 1399/4/26 | پذیرش: 1389/12/24 | انتشار: 1389/12/24