1- عضو هیأت علمی، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران.
2- استادیار، مرکز تحقیقات محیط زیست، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.
3- عضو هیأت علمی، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهیدصدوقی، یزد، ایران.
چکیده: (1084 مشاهده)
مقدمه: آنتیبیوتیکها پس از تأثیر بر بدن میزبان، از بدن دفع شده و همراه سایر زائدات وارد فاضلابها میشوند. آنتیبیوتیکها مانع تصفیه بیولوژیکی فاضلابها شده که خطراتی را در محیط زیست و به تبع آن برای سلامتی انسانها به دنبال دارند. هدف از این پژوهش بررسی اثرات چند آنتیبیوتیک پر مصرف انسانی و دامی بر فرایند تصفیه بیهوازی فاضلاب میباشد. روشها: به منظور ارزیابی میزان بازدارندگی آنتیبیوتیکها بر فعالیت متانسازی ویژه بیومس بیهوازی به روش Batch، درون ویالهای 90میلیلیتری، 15درصد حجمی بیومس و 70میلیلیتر سوبستره ریخته شد و غلظتهای مختلفی از آنتیبیوتیکهای آموکسیسیلین، اکسیتتراسایکلین و تایلوزین به آن اضافه گردید. دمای مطلوب 35درجه سانتیگراد در ویالها توسط حمام آب گرم تأمین شد و برای اختلاط کامل محتویات ویال میکسر مغناطیسی استفاده شد. متان تولیدی از طریق جایگزینی گاز با محلول KOH2 نرمال به عنوان جاذب CO2 و برم تیمول بلو به عنوان اندیکاتور اندازهگیری میشد. مدت هر batch 10 روز طول میکشید. آزمایش COD قبل و بعد از هر تست بر روی نمونهها انجام میگرفت. یافتهها: بر اساس یافتههای حاصل از هر batch، اکسیتتراسایکلین، تایلوزین و آموکسیسیلین به ترتیب در غلظتهای 8000، 9000و9000 میلیگرم در لیتر بر فعالیت متانسازی بیومس بیهوازی کاملاً نقش بازدارندگی دارند. نتیجهگیری: نتایج این مطالعه نشان داد که با افزایش غلظت آنتیبیوتیک، حجم گازمتان تولیدی به ازای واحد وزن بیومس کمتر میشود. واژههای کلیدی: آنتیبیوتیک، اکسیتتراسایکلین، آموکسیسیلین، تایلوزین، فعالیت متانسازی ویژه
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت دریافت: 1399/4/26 | پذیرش: 1389/12/24 | انتشار: 1389/12/24