Rabiei L, Eslami A A, Masoudi R, Salahshoori A. Assessing the Effectiveness of Assertiveness Program on Depression, Anxiety and Stress among High School Students. J Health Syst Res 2012; 8 (5) :844-856
URL:
http://hsr.mui.ac.ir/article-1-440-fa.html
لیلی ربیعی ، احمد علی اسلامی ، رضا مسعودی ، آرش سلحشوری . ارزیابی اثربخشی برنامه جرأتورزی بر میزان استرس، اضطراب و افسردگی دانشآموزان دبیرستانی. مجله تحقیقات نظام سلامت. 1391; 8 (5) :844-856
URL: http://hsr.mui.ac.ir/article-1-440-fa.html
1- دانشجوی کارشناسی ارشد، کمیته تحقیقات دانشجویی، گروه آموزش بهداشت و ارتقا سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
2- استادیار، گروه آموزش بهداشت و ارتقا سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
3- مربی، عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران و دانشجوی دکتری تخصصی، گروه پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور، اهواز، ایران
چکیده: (1448 مشاهده)
مقدمه: از ویژگیهای دوره نوجوانی میتوان به شکلگیری و رشد عاطفی، اجتماعی و شناختی اشاره کرد. در این دوره، نوجوان در وضعیتی بین دو مرحله کودکی و بزرگسالی و زیر فشار و انتظارات این وضعیت پیچیده و مبهم قرار میگیرد. حالت هیجانی در دوره بلوغ غنیتر میگردد و گاهی به صورت حساسیت و هیجان شدید در میآید؛ به طوری که زودرنجی، افسردگی، اضطراب و پرخاشگری در بیشتر نوجوانان به چشم میخورد. جرأتورزی یک شیوه مداخله ساخت یافته است که از آن برای بهبود اثربخشی روابط اجتماعی استفاده میشود. این مطالعه با هدف تعیین تأثیر برنامه جرأتورزی بر استرس، اضطراب و افسردگی دانشآموزان دبیرستانی انجام شد. روشها: این مطالعه یک مطالعه مداخلهای نیمه تجربی است که در سال تحصیلی 90-1389 در دبیرستانهای شهر اصفهان صورت گرفت. در این پژوهش 126 دانشآموز پایه دوم متوسطه در دو گروه آزمون (63 نفر) و گروه شاهد (63 نفر) انتخاب شدند. ابزار جمعآوری دادهها شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامههای جرأتورزی Gambrill و Richey و 21DASS بود. برنامه جرأتورزی طی 7 جلسه به گروه آزمون آموزش داده شد و پس از 8 هفته در دو گروه پس آزمون گرفته شد. سپس تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده ازآزمونهای آماری Independent t، آزمون آنالیز واریانس با تکرار مشاهدات، 2c و Mann-Whitney صورت گرفت. یافتهها: با توجه به یافتههای به دست آمده، آزمون آماری 2c و Mann-Whitney اختلاف معنیداری را از نظر متغیرهای دموگرافیکی بین دو گروه آزمون و شاهد نشان نداد. آزمون آنالیز واریانس با تکرار مشاهدات نشان داد که بین میانگین نمره جرأتورزی قبل، بلافاصله و 3 ماه پس از مداخله در گروه شاهد اختلاف معنیداری وجود نداشت. همین آزمون میانگین نمره جرأتورزی در گروه مورد را در زمانهای مختلف دارای اختلاف معنیدار نشان داد (002/0 P =). همچنین آزمون Independent t نشان داد که میانگین نمره اضطراب و استرس در زمینه جرأتورزی دانشآموزان در دو گروه قبل از مداخله اختلاف معنیداری نداشتند، اما بلافاصله و 2 ماه بعد از آموزش میانگین نمره اضطراب در گروه مورد به طور معنیداری بیشتر از گروه شاهد بود. در مورد نمره افسردگی در زمینه جرأتورزی در دانشآموزان، آزمون Independent t قبل از آموزش در دو گروه اختلاف معنیداری را نشان نداد. بعد از آموزش با وجود کاهش نمره افسردگی در گروه مورد، این اختلاف معنیدار نبود (09/0 P =). نتیجهگیری: نتایج حاصل نشان داد که اجرای برنامههای جرأتآموزی در دانشآموزان سنین دبیرستانی منجر به کاهش میزان اضطراب، استرس و افسردگی آنان میشود. با توجه به این که سنین دبیرستان یکی از حساسترین سنین دوران زندگی هر فردی است و با توجه به ماهیت این گونه برنامهها که در عین ارزان و ایمن بودن، کارا و اثربخش نیز میباشند، اجرای آن را در جهت کنترل استرس، اضطراب و افسردگی نوجوانان دبیرستانی توصیه میگردد. واژههای کلیدی: برنامه جرأتورزی، استرس، اضطراب، افسردگی، دانشآموزان دبیرستانی
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت دریافت: 1399/4/26 | پذیرش: 1391/9/25 | انتشار: 1391/9/25