Amir Musarezaie, Alireza Irajpoor, Samereh Abdoli, Maryam Ahmadi, Tahereh Momeni-GhaleGhasemi. How Do We Decline the Medicinal Errors and Refusal in Reporting Medication Errors in Nurses in Critical Coronary Unit? An Action-Research Study. J Health Syst Res 2013; 9 (6) :594-604
URL:
http://hsr.mui.ac.ir/article-1-649-fa.html
امیر موسی رضایی ، علیرضا ایرج پور ، سامره عبدلی ، مریم احمدی ، طاهره مومنی قلعه قاسمی . چگونه بروز خطاهای دارویی و عدم گزارش آن توسط پرستاران را در بخش مرقبتهای ویژه قلبی کاهش دهیم؟ یک مطالعه اقـدام پژوهی. مجله تحقیقات نظام سلامت. 1392; 9 (6) :594-604
URL: http://hsr.mui.ac.ir/article-1-649-fa.html
1- کارشناسی ارشد، گروه سلامت بزرگسالان، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
2- استادیار، گروه پرستاری ویژه، مرکز تحقیقات مراقبتهای پرستاری و مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
3- استادیار، گروه سلامت بزرگسالان، مرکز تحقیقات مراقبتهای پرستاری و مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
4- کارشناسی ارشد، گروه سلامت بزرگسالان، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان
چکیده: (1096 مشاهده)
مقدمه: خطاهای دارویی یکی ازشایعترین حوادث موجود در حرفه پرستاری میباشد که برای مددجویان بالقوه خطرناک است. هدف از این مطالعه طراحی و اجرای راهکارهای کاهش بروز خطاهای دارویی و عدم گزارش آن توسط پرستاران در بخش مراقبتهای ویژه قلب در یکی از مراکز بیمارستانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بود. روشها: این پژوهش یک مطالعه اقدام پژوهشی بود که در سال 1389 انجام شد. مشارکتکنندگان تمامی پرسنل بخش ویژه قلب یکی از بیمارستانهای وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بودند که به روش سرشماری وارد مطالعه شدند. جهت جمعآوری اطلاعات از پرسشنامه خودساخته چهاربخشی استفاده شد. روایی و پایایی آن به ترتیب توسط روش اعتبار محتوی و روش آزمون مجدد تعیین شد. سپس پژوهشگران به بررسی راهکارهای موجود و انتخاب بهترین راهکارها بر اساس جدول Matrix و Thomas پرداختند. پس ازعملیاتی نمودن راهکارهای منتخب در بخش مورد نظر، نمونههای مورد پژهش سـه ماه بعد با همان پرسشنامه، مجدد مورد ارزیابی قرار گرفتند. دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS نسخه 16 و به کارگیری آمار توصیفی، متد آماری Paired t و ضریب همبستگی Pearson مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتهها: گویههای «عدم انجام احتیاطهای دارویی» با 30 درصد، «دادن دوز اشتباه دارو» با 25 درصد و «سرعت انفوزیون اشتباه» با 25/21 درصد بیشترین خطاهای دارویی گزارش شده توسط پرسنل بودند. از نظرعلل بروز خطاهای دارویی، همه پاسخدهندگان کم بودن نسبت پرستار به بیمار، تنوع زیاد داروها، تعداد زیاد بیماران بدحال و بار کاری بالا را عامل بروز خطاهای دارویی ذکر کردند. عدم وجود سیستم ثبت خطاها (84 درصد)، عدم آگاهی از تعریف خطای دارویی (81 درصد)، ترس از مسایل قضایی (80 درصد)، وقتگیر بودن (73 درصد) و عدم حمایت کافی سیستم از پرسنل (68 درصد) از شایعترین علل عدم گزارش خطاهای دارویی به وقوع پیوسته بود. پس از انتخاب و عملیاتی شدن راهکارهای منتخب در طی 3 ماه، میانگین بروز خطای دارویی برای هر پرسنل از 09/2 ± 5/12 به 02/1 ± 09/5 رسید که میزان کاهش وقوع خطاهای دارویی از نظر آماری معنیدار بود (02/0 =P ). همچنین نتایج آزمون Paired t نشان داد که بین میانگین نمره گزارش اشتباهات دارویی قبل و بعد از اجرایی شدن راهکارها از نظر آماری تفاوت معنیداری داشت (04/0 =P )، به طوری که میانگین گزارش خطا از 41/0 ± 1/1 برای هر پرسنل به 51/0 ± 1/3 افزایش یافت. نتیجهگیری: بر اساس یافتههای پژوهش جهت ارتقای کمی و کیفی دانش پرستاران نسبت به مقوله خطاهای دارویی، راهکارهایی همچون ترویج فرهنگ استفاده ازکتابچههای اطلاعات دارویی در بخش، دایر نمودن کلاس بازآموزی پیرامون اطلاعات دارویی برای پرسنل بالینی به شکل منظم، سهولت دسترسی به سایتهای کامپیوتر و شبکه اینترنتی در مراکز درمانی جهت ارتقا و بهروز شدن اطلاعات دارویی پرستاران و ارزیابی مستمر دانش و اطلاعات دارویی پرسنل بخش مورد عنایت و توجه بیشتری قرار گیرد. واژههای کلیدی: اشتباهات دارویی، پرستار، گزارش خطاهای دارویی، مطالعه اقدام پژوهی، بخش مراقبتهای ویژه قلب
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت دریافت: 1399/4/26 | پذیرش: 1392/6/24 | انتشار: 1392/6/24