Narimani N, Rostamniakan-Kalhori S, Zamani-Alavijeh F, Mohamadian H, Salahshouri A. Effective Social Factors on the Exacerbation and Modification of Risky Behavior of Motorcyclists: The Results of an Analytical Study in Tehran, Iran. HSR 2019; 14 (4) :480-486
URL:
http://hsr.mui.ac.ir/article-1-1054-fa.html
نسیم نریمانی ، شراره رستمنیاکان کلهری ، فرشته زمانی علویجه ، هاشم محمدیان ، آرش سلحشوری . عوامل اجتماعی تأثیرگذار بر تشدید و اصلاح رفتار مخاطرهآمیز موتورسواران: نتایج یک مطالعه تحلیلی در تهران. تحقیقات نظام سلامت. 1397; 14 (4) :480-486
URL: http://hsr.mui.ac.ir/article-1-1054-fa.html
1- دانشجوی کارشناسی ارشد، ﮔﺮوه آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، داﻧﺸﻜﺪه ﺑﻬﺪاﺷﺖ، داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ جندی شاپور اهواز، اهواز، اﻳﺮان
2- اﺳﺘﺎدﻳﺎر، ﮔﺮوه مدیریت اطلاعات سلامت، دانشکده پیراپزشکی، داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ تهران، تهران، اﻳﺮان
3- دانشیار، ﮔﺮوه آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، داﻧﺸﻜﺪه ﺑﻬﺪاﺷﺖ، داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ اصفهان، اصفهان، ایران
4- اﺳﺘﺎدﻳﺎر، ﻣﺮﻛﺰ تحقیقات ﻋﻮاﻣﻞ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ مؤثر ﺑﺮ ﺳﻼﻣﺖ و ﮔﺮوه آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، داﻧﺸﻜﺪه ﺑﻬﺪاﺷﺖ، داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ جندی شاپور اهواز، اهواز، اﻳﺮان
5- دکتری تخصصی، گروه آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران
چکیده: (1283 مشاهده)
مقدمه: هر ساله حوادث ترافیک در جادههای ایران هزاران کشته و زخمی بر جای میگذارد. از آنجا که رفتارهای ترافیک در بافتهای مختلف فرهنگی- اجتماعی تفاوت دارد، لازم است تا نقش عوامل تسهیلگر اتخاذ رفتارهای مخاطرهآمیز موتورسواران از جمله عوامل اجتماعی مورد بررسی قرار گیرد. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر عوامل اجتماعی بر تشدید و اصلاح رفتار مخاطرهآمیز در موتورسواران انجام شد.روشها: این مطالعه از نوع مقطعی- توصیفی- تحلیلی بود که از آذر تا بهمن سال 1395 با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس انجام شد. نمونهها را 138 موتورسوار مراجعهکننده به ستاد ترخیص شهر تهران که موتورسیکلتشان به دلیل تخلف رانندگی توقیف شده بود، تشکیل داد. دادهها به کمک پرسشنامه خودساخته که از تحقیقات قبلی استخراج شده بود، جمعآوری گردید و سپس با استفاده از آزمون 2χ در نرمافزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافتهها: میانگین سنی مشارکتکنندگان 50/7 ± 35/26 سال (طیف سنی 56-16 سال) بود که 4/63 درصد آنها مجرد بودند. همچنین، 4/26 درصد تحصیلات زیر دیپلم، 3/40 درصد دیپلم و 3/33 درصد تحصیلات دانشگاهی داشتند. بر اساس نتایج آزمون 2χ، بین رفتار پلیس و اصلاح رفتارهای پرخطر موتورسواران ارتباط معنیداری وجود داشت (004/0 = P)، اما در سایر موارد مانند تأثیر دوستان و خانواده ارتباط معنیداری مشاهده نشد.نتیجهگیری: با توجه به این که شرکتکنندگان معتقد بودند که پلیس، خانواده، دوستان و سایر رانندگان بر اصلاح و یا تشدید رفتار مخاطرهآمیزشان مؤثر میباشند، با مداخله در این عوامل میتوان منجر به کاهش رفتارهای پرخطر راکبان موتورسیکلت شد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت دریافت: 1399/4/26 | پذیرش: 1400/8/25 | انتشار: 1400/8/25