Khosravi A, Peyman H, Sayemiri K, Saki K, Ranjbar R. Evaluation of Sera Hemocystein and Lipoprotein (a) levels in relation to other risk factors of cardiovascular diseases. J Health Syst Res 2011; 6 (2)
URL:
http://hsr.mui.ac.ir/article-1-126-fa.html
افرا خسروی ، هادی پیمان ، کورش سایه میری ، کورش ساکی ، رضا رنجبر . بررسی ارتباط بین سطح سرمی هموسیستئین و لیپوپروتئین (a) با ابتلا به بیماریهای قلبی. مجله تحقیقات نظام سلامت. 1389; 6 (2)
URL: http://hsr.mui.ac.ir/article-1-126-fa.html
1- دانشیار، گروه ایمونولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایلام، ایلام، ایران
2- کارشناس، گروه پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ایلام، ایلام، ایران.
3- استادیار، گروه اپیدمیولوژی و آمار حیاتی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایلام، ایلام، ایران.
4- استادیار، گروه روانپزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایلام، ایلام، ایران.
5- دانشیار، مرکز تحقیقات بیولوژی مولکولی، دانشگاه علوم پزشکی بقیهاله، تهران، ایران.
چکیده: (1018 مشاهده)
مقدمه: همگام با پیشرفت تکنولوژیهای پیشرفته پزشکی و روشهای تشخیصی درمانی بیماران قلبی، عوامل خطر جدیدی در اتیولوژی بیماریهای قلبی- عروقی مطرح میشود. هموسیستئین، لیپوپروتئین (a)، قیبرینوژن و فاکتور هفت از جمله عوامل خطر جدید بیماریهای قلبی- عروقی هستند که توجه پژوهشگران را به خود جلب نمودند. هدف از این مطالعه موردی- شاهدی بررسی میزان هموسیستئین در بیماران قلبی بستری در بیمارستان شهید مصطفی خمینی در شهر ایلام و مقایسه آن با افراد گروه شاهد است. روشها: در این مطالعه موردی- شاهدی، افراد گروه مورد را بیماران قلبی بستری در بخش قلب (40 n =) بیمارستان شهید مصطفی خمینی ایلام و افراد گروه شاهد (60 n =) را کسانی تشکیل دادند که بدون هیچگونه سابقه بیماری قلبی در این بیمارستان برای منظورهای دیگری غیر از بیماریهای قلبی بستری شدند. پس از کسب رضایت کتبی از کلیه نمونهها 8 سیسی نمونه خون ناشتا جهت بررسی هموسیستئین، قند خون ناشتا (FBS) کلسترول، تری گلیسرید، LDL و HDL گرفته شد. دادههای دموگرافیک و بالینی با استفاده از یک پرسشنامه استاندارد جمعآوری گردید. یافتهها: بیش از نیمی از افراد گروه مورد (5/52 درصد) زن و بیش از یک سوم افراد گروه شاهد (6/36 درصد) مرد بودند. میانگین سنی و انحراف معیار افراد گروه مورد و شاهد به ترتیب 27/10 ± 48/49 و 03/13 ± 25/42 سال بود (05/0 P >). میانگین سطح سرمی هموسیتئین در افراد گروه مورد و شاهد به ترتیب 02/3 ± 51/13 و 10/3 ± 42/13 بود. غلظت لیپوپروتئین (a) در گروه مورد و شاهد به ترتیب 66/51 ± 22/35 و 96/17 ± 96/13 بود. در هر دو گروه با افزایش سن غلظت هموسیستئین افزایش قابل توجهی داشت که این رابطه فقط در گروه مورد معنیدار بود (006/0 = (P. غلظت قند خون ناشتا، تری گلیسرید، LDL و کلسترول در گروه مورد به میزان قابل ملاحظهای بالاتر از گروه شاهد بود. نتیجهگیری: نتایج این مطالعه نشان میدهند که بین افزایش سطح هموسیستئین و افزایش سن ارتباط معنیداری وجود دارد و از آن جا که سن بالا، خود برای بیماریهای قلبی فاکتور مساعد کنندهای است بنابراین این ریسک فاکتور نقش مؤثری در افزایش احتمال ابتلای به بیماریهای قلبی مورد تأیید قرار میدهد هر چند که ارتباط این ریسک فاکتور با فاکتورهای خطر دیگر در گروههای مورد و شاهد از نظر آماری معنیدار نمیباشد؛ ارتباط بین هموسیستئین و HDL از نظر آماری معنیدار است، ولی نتایج این مطالعه حاکی از این است که نقش هموسیستئین به عنوان یک ریسک فاکتور جدید به اندازه نقش TG، کلسترول و LDL در شیوع و شدت بیماریهای قلبی محرز نیست و از این رو برای حصول اطمینان از چنین ارتباطی انجام مطالعات بیشتر با حجم نمونه بالاتر توصیه میگردد. واژه های کلیدی: هموسیستئین، بیماریهای قلبی- عروقی، لیپوپروتئین a، ریسک فاکتورهای جدید
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت دریافت: 1399/4/26 | پذیرش: 1389/12/24 | انتشار: 1389/12/24