دوره 18، شماره 3 - ( 7-1401 )
جلد 18 شماره 3 صفحات 241-234 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 3991054
Ethics code: IR.MUI.RESEARCH.REC.1400.042
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Raisi-Varkani N, Mohammadi F, Pirzadeh A, Ghodsi S. Assessing the Satisfaction of Kashan University of Medical Sciences Staff with Virtual Education Implemented Through Social Media during the COVID-19 Pandemic. HSR 2022; 18 (3) :234-241
URL: http://hsr.mui.ac.ir/article-1-1332-fa.html
URL: http://hsr.mui.ac.ir/article-1-1332-fa.html
رئیسی ورکانی ناهید، محمدی فرزانه، پیرزاده آسیه، قدسی سودابه. بررسی میزان رضایتمندی کارکنان معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی کاشان از آموزش مجازی اجرا شده از طریق شبکه‌های اجتماعی در دوران همه‌گیری کووید 19. تحقیقات نظام سلامت. 1401; 18 (3) :234-241
1- دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
2- استادیار، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
3- دانشیار، گروه آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
4- دانشجوی دکتری تخصصی، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
2- استادیار، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
3- دانشیار، گروه آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
4- دانشجوی دکتری تخصصی، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده: (665 مشاهده)
مقدمه: به دنبال شیوع بیماری کرونا و لزوم فاصله‌گذاری اجتماعی، استفاده از آموزش مجازی به امری ضروری تبدیل شده است. استفاده از آموزش مجازی همواره با چالش‌های متعددی همراه بوده است. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی میزان رضایتمندی کارکنان معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی کاشان از آموزش مجازی ارایه شده از طریق شبکه‌های اجتماعی در طی بحران کرونا بود.
روش‌ها: این تحقیق مقطعی- تحلیلی در سال 1399 با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای بر روی 300 نفر از کارکنان معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی کاشان در گروه‌های شغلی بهورزان، مراقبان سلامت، کارشناسان، پزشکان و کارشناسان ستادی انجام گرفت. جهت جمع‌آوری اطلاعات، از یک پرسش‌نامه روا و پایا استفاده گردید و به صورت مجازی در اختیار شرکت‌کنندگان قرار گرفت. این پرسش‌نامه حاوی 6 سؤال دموگرافیک و 17 سؤال مربوط به ارزیابی رضایت افراد بود. پرسش‌نامه از سه بخش «محتوای دوره آموزشی، شیوه ارایه آموزش و برنامه آموزش از طریق شبکه‌های مجازی» تشکیل شده بود. در نهایت، داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری در نرم‌افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: کمترین و بیشترین میزان رضایتمندی به ترتیب مربوط به محتوای آموزشی و شیوه آموزشی با نمرات 59/17 و 25 بود. به طور کلی، میزان رضایتمندی از آموزش‌های مجازی در زنان بیشتر از مردان ارزیابی شد، اما این ارتباط معنی‌دار نبود (05/0 < P). گروه مراقبان سلامت، بالاترین و گروه کارشناسان، کمترین نمره کل رضایت‌سنجی از آموزش‌های ارایه شده را گزارش کردند.
نتیجهگیری: بر اساس نتایج پژوهش حاضر، سطح رضایتمندی کل در حد نسبتاً قوی بود و تنها نکته این که علاوه بر آموزش، به کیفیت آن نیز باید توجه ویژه‌ای شود. ارزیابی نظرات کارمندان معاونت بهداشتی کاشان در مورد کیفیت آموزش داده شده در بستر مجازی نه تنها ملاکی برای ارزیابی کیفیت تدریس است، بلکه بر روی امکانات و ضرورت‌های اصلاح و ارزیابی آموزشی با کشف نقایص آموزشی نیز متمرکز است.
روش‌ها: این تحقیق مقطعی- تحلیلی در سال 1399 با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای بر روی 300 نفر از کارکنان معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی کاشان در گروه‌های شغلی بهورزان، مراقبان سلامت، کارشناسان، پزشکان و کارشناسان ستادی انجام گرفت. جهت جمع‌آوری اطلاعات، از یک پرسش‌نامه روا و پایا استفاده گردید و به صورت مجازی در اختیار شرکت‌کنندگان قرار گرفت. این پرسش‌نامه حاوی 6 سؤال دموگرافیک و 17 سؤال مربوط به ارزیابی رضایت افراد بود. پرسش‌نامه از سه بخش «محتوای دوره آموزشی، شیوه ارایه آموزش و برنامه آموزش از طریق شبکه‌های مجازی» تشکیل شده بود. در نهایت، داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری در نرم‌افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: کمترین و بیشترین میزان رضایتمندی به ترتیب مربوط به محتوای آموزشی و شیوه آموزشی با نمرات 59/17 و 25 بود. به طور کلی، میزان رضایتمندی از آموزش‌های مجازی در زنان بیشتر از مردان ارزیابی شد، اما این ارتباط معنی‌دار نبود (05/0 < P). گروه مراقبان سلامت، بالاترین و گروه کارشناسان، کمترین نمره کل رضایت‌سنجی از آموزش‌های ارایه شده را گزارش کردند.
نتیجهگیری: بر اساس نتایج پژوهش حاضر، سطح رضایتمندی کل در حد نسبتاً قوی بود و تنها نکته این که علاوه بر آموزش، به کیفیت آن نیز باید توجه ویژه‌ای شود. ارزیابی نظرات کارمندان معاونت بهداشتی کاشان در مورد کیفیت آموزش داده شده در بستر مجازی نه تنها ملاکی برای ارزیابی کیفیت تدریس است، بلکه بر روی امکانات و ضرورت‌های اصلاح و ارزیابی آموزشی با کشف نقایص آموزشی نیز متمرکز است.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت
دریافت: 1400/8/17 | پذیرش: 1401/3/7 | انتشار: 1401/7/15
دریافت: 1400/8/17 | پذیرش: 1401/3/7 | انتشار: 1401/7/15
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
